33 models
11 drawings
4 video’s
3 stools
1 chair
25 March – 28 July
Provincialeweg 1b
Vortum-Mullem
Donderdag en vrijdag: 13.00 – 17.00 uur
Elke eerste zondag van de maand
van 12.00 – 17.00 uur.
Op afspraak.
Laatste dag 28 juli t/m 15:00 uur.
owner/curator: Antoine Achten
Op scherm draaien 4 video’s waarin de contemplatie van het project en het atelier op intense wijze wordt verteld.
KAPKAR / BB-N34
3:21 minuut
© Suyin Tjon A Hie en Laurens Verwoest, 2016
KAPKAR / WS1P-AN
1:00 minuut
Common Grounds, AkzoNobel Art Space Amsterdam © Studio Gerrit Schreurs, 2018
KAPKAR / ZM-S*B3-JH
2:59 minuut
Schunck Museum
© Fabian de Kloe, 2017
KAPKAR / TO-RXD
2:59 minuut
© Studio Frank Havermans / JiaoJiao Li, 2020
Foto: Martin Wengelaar
Installaties van Frank Havermans kom je op onverwachte locaties tegen, ze agenderen op eigentijdse wijze de niet-zichtbare complexiteit van een plek. Je kunt stellen dat waar Havermans neerstrijkt, er iets op die locatie aan de hand is.
Voor Studio De Kemp maakt Havermans een selectie van tekeningen en ontwerpmodellen van installaties die het thema van contemplatie specifiek in zich dragen. Zo wordt de bezoeker meegenomen in het ontwerpproces dat vele overwegingen en denkuren kent.
Met deze expositie toont Havermans ons de achtergronden bij het ontwerptraject van ‘Grenskapel’, dat hij voor Kapellenbaan realiseerde. Dit werk staat exact op de grens tussen Nederland en Duitsland. Onze kronkelige oostgrens kent een lange geschiedenis en is vaak door verschillende oorzaken verlegd. De huidige status van de grens wordt door ons als definitief beschouwd en is bijna vanzelfsprekend absent in het natuurlijke landschap. Deze afwezigheid van een fysieke barrière tussen de twee bevriende landen wordt in dit kunstwerk gevierd als een politieke en sociale verworvenheid van groot formaat. Een prestatie en een verdienste vastgelegd in de Akkoorden van Schengen waar we als samenleving trots op kunnen zijn. Maar, waar vanzelfsprekendheid de boventoon voert, is waakzaamheid geboden. We kunnen onze grote verworvenheid van vrijheid in een Europees verband met open grenzen niet zomaar als vanzelfsprekendheid aannemen. Waakzaamheid en blijven werken aan deze vrijheid is geboden, dat leert de geschiedenis ons.
Door de afwezigheid van de landsgrens manifest te maken, zet Havermans aan tot nadenken over dit fenomeen, stimuleert tot discussie en zet aan tot dialoog. Het verschuivende grenslicht, een door het zonlicht geprojecteerde stippellijn die uit een landkaart lijkt ontsnapt symboliseert de veranderende grens in de blauwe kapelruimte.